ქართული თეატრის საწყისებად მიჩნეულია ბერიკაობა და ყეენობა. ბერიკაობა, ეს იყო ნიღბოსანთა იმპროვიზაციული თეატრი. ყეენობა კი სადღესასწაულო მსვლელობა. ბერიკაობის დროს შემსრულებლები თვითონვე თხზავდნენ ტექსტებს, რომლებიც უნდა შეესრულებინათ და თვითონვე ასრულებნდნენ მას. აღსანიშნავია, რომ ეს შეთხზვა იმპროვიზაციულად ანუ იმ წუთად მაყურებლის თვალწინ იბადებოდა.
წუარო: შოთა რუსთაველის სახელობის თეატრისა და კინოს უნივერსიტეტის პროფესორი, თეატრმცოდნე - მარიკა წულაძე
No comments:
Post a Comment